IMAGINE – czyli rola zmysłów i wyobraźni w subiektywnym odbiorze rzeczywistości

Szczegóły: Utworzono: 20 maja 2013; Barbara Urbaniak

Na ekrany polskich kin wszedł niedawno nowy film „Imagine” reżyserii Andrzeja Jakimowskiego, twórcy takich produkcji jak „Zmruż oczy” czy „Sztuczki”.

„Imagine” to film zmuszający do refleksji.

Do uświadomienia sobie, że w świecie, na który patrzymy na co dzień, widzimy jedynie częściowe elementy, które ograniczają rzeczywistość, że nie widzimy lub nie chcemy widzieć więcej.

Akcja filmu rozgrywa się w lizbońskim ośrodku dla niewidomych, do którego przybywa charyzmatyczny nauczyciel, wychowawca, również niewidomy Ian (Edward Hogg).

Jego zadaniem jest nauka podopiecznych ośrodka trudnej sztuki orientacji w przestrzeni. Niekonwencjonalne metody nauczania, jakie stosuje, nie są jedynie nauką orientacji przestrzeni - to nauka sztuki życia, wiary w siebie, pokonywania barier i ograniczeń. Kontrowersyjne metody stosowane przez Iana wzbudzają nieufność personelu placówki, zyskuje jednak sympatię podopiecznych. Zainteresowanie Iana, z wzajemnością, wzbudza Ewa (Alexandra Maria Lara), skryta i odizolowana dziewczyna, która dzięki niemu budzi w sobie pragnienie wolności i niezależności.

Dotknięty także innością Ian swoją postawą próbuje zaszczepić w mieszkańcach ośrodka

wiarę, że kalectwo jest stanem umysłu i nie musi być tragedią ani nieszczęściem, dopóki człowiek sam o tym nie zadecyduje. To film nie tylko o niekonwencjonalności i oryginalnym stylu bycia, ale również o niezwykłej sile charakteru, o wierze i mocy wyobraźni. To film o schematach narzucanych ludziom z innością, które szufladkują i kategoryzują, odbierając nadzieję w człowieczeństwo i możliwość szczęśliwego życia. „Imagine” porusza wyobraźnię ludzi korzystających ze wszystkich zmysłów, bowiem z tego filmu płynie nauka trudnej sztuki życia i umiejętności dostrzegania piękna świata oraz świadomości tego, co dzieje się wokół, na co zbyt zajęci sobą i swoimi sprawami ludzie zwykli nie zwracać uwagi.

Film daje widzowi okazję zdobycia wiedzy o możliwości zastępowania się zmysłów w razie utraty któregoś z nich, w tym wypadku wzroku, co w połączeniu z wiarą i wytrwałością daje szanse na pełne życie. Widz uzyskuje świadomość swoich zmysłów oraz ich roli w percepcji rzeczywistości.

Z delikatnym romansem w tle, w przepięknych pejzażach skąpanej w słońcu Lizbony, emanujący subtelnym humorem i wzbudzający emocje – to film o pragnieniu wolności i normalności, o pokonywaniu strachu i ograniczeń.

Warto zobaczyć.

Reżyseria: Andrzej Jakimowski

Scenariusz: Andrzej Jakimowski

Produkcja: Francja, Polska, Portugalia, Wielka Brytania

Muzyka: Tomasz Gąssowski

Gatunek: Komedia, Dramat

Czas trwania 1 godzina 45 minut.

Autor: Barbara Urbaniak

Absolwentka Wydziału Nauk Społecznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Na portalu Psychologia-Spoleczna.pl zajmuje się tematyką kulturalną. Interesuje się psychologią oraz psychologią społeczną. W doświadczeniu zawodowym znajdują się między innymi negocjacje handlowe, tworzenie strategii marketingowych, przygotowywanie przedsięwzięć reklamowych. Łącząc pasję pisania i organizacji wydarzeń kulturalnych jej priorytetem jest podnoszenie świadomości społecznej poprzez propagowanie kultury.