Terapia ADHD - recenzja
- Szczegóły
- Utworzono: 14 maja 2014
- Kamila Pasek
Wychowanie dziecka z ADHD jest trudne, wiedzą o tym rodzice, których pociechy dotknięte zostały zespołem nadpobudliwości ruchowej z deficytem uwagi. Takie dziecko z reguły słyszy tylko 50% komunikatu, z czego zapamiętuje kolejne 50%. ADHD to zespół objawów, z których czasami się wyrasta, ale które są obecne i nie można ich zmienić. Co można zatem zrobić?
Zmodyfikować środowisko dziecka, stwarzając mu korzystniejsze warunki do rozwoju jego potencjału. O tym, jak należy to zrobić, w swojej najnowszej publikacji „Terapia ADHD. Trening sukcesu w pracy z dzieckiem nadpobudliwym” podpowiadają Natalia Kajka i Dr n. med. Kinga Szymona.
Dzieci ze stwierdzonym zespołem nadpobudliwości psychoruchowej wykazują nadmierną ruchliwość, nadmierną impulsywność i znaczne problemy z koncentracją uwagi, dziecku trudno jest się skupić na wykonywaniu jednej czynności. Co więcej, dzieci z zespołem ADHD działają chaotycznie, nie dokańczają rozpoczętych zadań, spóźniają się, bywają też agresywne. Jak wskazują autorki, opisany stan rzeczy może być wynikiem odmiennego sposobu dojrzewania układu nerwowego, powodującego zmiany pracy niektórych struktur mózgu, a w konsekwencji zaburzenia procesów psychicznych. Zespół ADHD można zdiagnozować u dzieci w wieku szkolnym, objawy zespołu nadpobudliwości psychoruchowej mogą ustąpić z wiekiem, jednak w czasie ich trwania dziecko narażone jest na znaczne utrudnienia w rozwoju, mogące mieć wpływ na jego dorosłe życie.
Natalia Kajka i Kinga Szymona wskazują, iż dzieci wykazujące nadaktywność psychoruchową nie potrafią selekcjonować bodźców, co powoduje, iż żyją w pewnym chaosie, z drugiej jednak strony lepiej niż dzieci zdrowe znoszą sytuacje niepewne i złożone, potrafią szybciej zaadaptować się do chaosu. Co więcej, na problem patrzą z wielu perspektyw, potrafią myśleć w sposób zbliżony do myślenia lateralnego, są kreatywne i uczuciowe. Dzieci z ADHD są też szczere i bezpośrednie, lubią fantazjować, wykazują też dużą potrzebę miłości i przyjaźni. Warto zatem stworzyć im warunki, w których będą mogły odnosić sukcesy, aby jednak mogło to nastąpić, dorośli powinni poznać skuteczne strategie pracy z dzieckiem nadpobudliwym, na które wskazują autorki niniejszej publikacji. Najważniejsze wydaje się konsekwentne działanie wielopłaszczyznowe.
Tworzyć strukturę, dzielić, nagradzać, spisywać kontrakty i umowy, wyjaśniać, dawać wyzwania, nie karać, a wyciągać konsekwencje, a co najważniejsze nie oceniać efektu końcowego!
„Trening ADHD. Terapia sukcesu w pracy z dzieckiem nadpobudliwym” stanowi nie tylko zbiór wiedzy na temat wspomnianego zespołu objawów, ale także wskazówek, porad i przykładów działań, jakie może podjąć dorosły, by jego dziecko rozwijało się i osiągało swoje sukcesy. Książka napisana jest prostym i przystępnym językiem, skierowana jest bowiem nie tylko do specjalistów, ale wszystkich tych, którym zależy na rozwoju dzieci z ADHD.
Powyższa publikacja przybliża tematykę ADHD, pokazuje, w jaki sposób budować strukturę współpracy z dzieckiem, obrazuje dobre i nieprawidłowe działania, dostarcza wskazówek i odpowiedzi, dzięki czemu ADHD wydaje się „oswojone”. Każdy, kto sięgnie po tę książkę, pozna świat, w którym żyje dziecko dotknięte wspomnianym zespołem. Pozwoli to nie tylko na zrozumienie świata dziecka, ale także ułatwi współistnienie, wskaże sposób, w jaki dorosły może rozwinąć niemały przecież potencjał dziecka, jednocześnie zachowując uśmiech na jego twarzy.
Komentarze
świetna recenzja! Trafia w sedno treści książki, wskazując na najistotniejsze zagadnienia.
Z poważaniem,
Natalia Kajka :)