Menu

Spotkania, które zmieniają - recenzja

Spotkanie, a tuż za nim trzy stojące przed człowiekiem możliwości: wojna, mur lub dialog. Od zarania dziejów wybór nie był prosty, jednak zawsze istniał. Ominąć bez słowa? Przywitać się? Zaprzyjaźnić? A może jest to zbędne? Po co!?

Filozofia dialogu od wieków postulowała konieczność otwarcia się na ludzi, poznania, wykroczenia poza siebie. Dostrzeżenie drugiego człowieka traktowane było jako warunek wydarzenia się spotkania. Współczesny świat zmierza jednak w niebezpiecznym kierunku, coraz rzadziej bowiem dostrzegamy innych, zmniejszając tym samym szansę wydarzenia się wartościowego spotkania, które wzbogaci nasze życie. Mowa tu oczywiście o innym, aniżeli materialnym bogaceniu się.  Spostrzegając jedynie czubek własnego nosa, współczesny człowiek ubożeje… Między innymi ta smutna refleksja zaintrygowała Marię Jagiełło, która zgromadziwszy materiał dotyczący tematyki spotkania obecnego w obszarze ludzkiego istnienia, podzieliła się z nim, publikując: „Spotkania, które zmieniają”.

Wspomniana powyżej książka  to pewnego rodzaju filozoficzna oraz naukowa podróż w głąb istoty spotkania i dialogu międzyludzkiego. Autorka prowadzi Czytelnika nie tylko przez obszar teoretyczny, ale także zderzając idee z rzeczywistością, dzieli się wynikami badań własnych, ukazujących praktyczną rolę spotkania w życiu jednostki.

Czy faktycznie „Stajemy się - spotykając”?

Istotą spotkania jest możliwość poznania, nie tylko drugiego człowieka, ale także myśli, jakie skrywa, poglądów, jakie wyznaje, doświadczeń, które kłębią się w jego pamięci… Spotkanie daje możliwość przekroczenia pewnych znanych dotąd granic, różnic… Stanowi ono bowiem doskonałą płaszczyznę wymiany myśli, rozwiązywania konfliktów, dzielenia się emocjami czy podejmowania decyzji. W tym kontekście spotkanie śmiało uznać można za przyczynek dalszego rozwoju jednostki w świecie społecznym. Przysposobienie młodych osób do otwartości na dialog, poznanie i wszechstronny rozwój jest jednym z głównych celów, jakie powinien stawiać sobie system edukacji oraz szacowne ciało pedagogiczne… 

„Osoba bez osoby nie jest osobą, to samo dzieje się z przedmiotami.
Wszystko występuje w relacjach w stosunku do siebie (…)”

Buczkowski, Trziszka, fragment książki

Zarówno temat spotkania, jak i dialogu zajmują istotną pozycję w obecnym dyskursie naukowym, zresztą nie bez powodu, oba te pojęcia, a także to, co pod sobą kryją, towarzyszą ludzkości od zarania dziejów. Książka autorstwa Marii Jagiełło „Spotkania, które zmieniają” zderza ideę z praktyką, delikatnie obnażając obszary do rozwoju, pośrednio wyznacza kierunek zmian.

Publikację polecam nauczycielom, pedagogom, studentom oraz osobom o filozoficznym zacięciu.

Więcej: Jagiełło, M. (2012). Spotkania, które zmieniają. O spotkaniu jako kategorii pedagogicznej w wydarzeniu wychowującym na drodze życia. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls”.

Kamila Pasek
Autor: Kamila Pasek
Redaktor informacyjna
Psycholog społeczny, absolwentka Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, bloger. W kręgu jej zainteresowań naukowych związanych z psychologią znajduje się seksualność człowieka, psychologia społeczna, psychologia pracy oraz psychologia motywacji, zaś swoimi zainteresowaniami pozanaukowymi dzieli się na blogu: http://spryciara.crazylife.pl

Dodaj komentarz


Kod antyspamowy
Odśwież

Tagi


Powered by Easytagcloud v2.1

Newsletter

Bądź na bieżąco!

Znajdź nas na Facebooku