Psychologia nadziei
- Szczegóły
- Utworzono: 12 grudnia 2010
- Katarzyna Maruszewska
Józef Kozielecki, wybitny psycholog, twórca psychotransgresjonizmu, w sposób przejrzysty i kompletny przybliża nam zagadnienie nadziei i jej roli w działaniu jednostki i w zachowaniach społecznych. Wykazuje, że nadzieja wymyka się pojęciom definicyjnym, przejawia się w różnych miejscach życia, pod inną postacią, w odmiennych kontekstach.
Uważa, że centralny punkt w wyznaczaniu nadziei stanowi przyszłość i myślenie perspektywiczne; istotą takiego myślenia jest rozumowanie w kategoriach możliwości. Autor daleki jest jednak od idealistycznych twierdzeń czy utopijnych wniosków. Nie omija kwestii trudnych dla człowieka, porusza problemy niepewności, lęku i strachu. Uważa, że trudne wybory i sytuacje życiowe mogą, co paradoksalne - mobilizować człowieka i przyczyniać się do rozwoju nadziei.
Podkreśla, że człowiek nie jest oderwany od świata społecznego : osiąga cele ekonomiczne i kulturowe wtedy, gdy współpracuje z innymi. Dzięki pracy w grupie podwyższa kompetencje teliczne i instrumentalne, co umożliwia samorealizację. Wsparcie społeczne i przynależność do grupy są istotnym źródłem motywacji , które przyczyniają się do utrzymania poziomu nadziei na względnie stałym poziomie.
Świadomość wagi i znaczenia nadziei w życiu człowieka nie jest powszechna. Można porównać ją do powietrza – doceniamy ją wówczas, gdy zaczynamy odczuwać jej deficyt. Brak nadziei odsłania w sposób radykalny jej nieodzowność w życiu człowieka.