Emocje wewnętrznej motywacji
- Szczegóły
- Utworzono: 11 marca 2015
- Aleksandra Dymanus - Gaudyn
Jak donoszą badania, zmotywowani pracownicy są bardziej wydajni i zadowoleni ze swojej pracy oraz są rzadziej nieobecni.
Z uwagi na centralną rolę motywacji opracowano szereg teorii motywacji. Najbardziej popularna jest obecnie teoria samostanowienia (SDT: Self Determination Theory) Edwarda Deci i Richarda Ryana, profesorów psychologii i wykładowców Uniwersytetu w Rochester (USA), która łączy spostrzeżenia kilku tradycyjnych teorii motywacji i jest empirycznie wspierana w wielu dziedzinach, takich jak edukacja, sport, psychoterapia, opieka zdrowotna, psychologia pracy i organizacji.
SDT
Istotne w teorii SDT jest rozpatrywanie zagadnień motywacji z uwzględnieniem trzech wrodzonych ludzkich potrzeb: autonomii, kompetencji oraz związków z innymi. Zaspokojenie tych potrzeb prowadzi do rozwoju, integracji oraz ogólnego doświadczania dobrostanu.
Motywacja autonomiczna zakłada działanie z poczuciem sprawstwa, w którym jednostka postrzega siebie jako przyczynę i źródło podejmowanych działań. Człowiek działający pod wpływem motywów autonomicznych czuje, że realizuje się, jest w pełni sobą. Działania motywowane zewnętrznie są natomiast podejmowane instrumentalnie – dlatego że prowadzą do pożądanych konsekwencji. W przeżyciu są jednak od tych konsekwencji oderwane. O ile działania motywowane wewnętrznie są same w sobie źródłem zadowolenia i satysfakcji, o tyle działania kontrolowane zewnętrznie wiążą się z poczuciem pozostawania pod presją, bycia sterowanym przez czynniki i okoliczności zewnętrzne. Źródłem motywacji autonomicznej są zarówno wewnętrzne motywy podstawowe, jak i motywy pierwotnie zewnętrzne, które w procesie socjalizacji uległy internalizacji. Teoria samostanowienia zakłada, że motywy zewnętrzne mogą być uwewnętrznione w różnym stopniu. Działania kierowane wewnętrznie mają bardziej adaptacyjny charakter dla jednostki i w większym stopniu sprzyjają powodzeniu podejmowanych działań.
Liczne badania pokazały, że w odniesieniu do bezrobotnych, motywacja autonomiczna podnosi szanse zdobycia pracy, a także – co niemniej istotne – zwiększa prawdopodobieństwo jej utrzymania.
Rola emocji
Badania w dziedzinie emocji pokazują, że emocje i motywacja są nierozerwalnie związane. Wykazano, że ludzie, którzy doświadczają pozytywnych emocji, podejmują z większym zainteresowaniem zadania i czerpią więcej przyjemności podczas ich realizacji, co więcej – są bardziej zmotywowani do wykonywania zadań nawet tych mniej przyjemnych.
Osoby o negatywnej emocjonalności łatwiej i intensywniej doświadczają emocji negatywnych, co w końcowej fazie demotywuje w osiągnięciu celu. U osób z negatywną emocjonalnością bardziej aktywne jest ciało migdałowate, natomiast u osób z pozytywną emocjonalnością bardziej aktywne jest jądro półleżące przodomózgowia. Stwierdzono u nich również wyższy poziom dopaminy.
Wyniki badań ujawniają, że organizacje mogą mieć wpływ na wewnętrzną motywację swoich pracowników poprzez wpływanie pozytywnych i negatywnych doświadczeń emocjonalnych. Może to na przykład być wykonane poprzez zaangażowanie pracowników w proces podejmowania decyzji, dając pracownikom uznanie dla ich pracy, lub zwiększenie poziomu dodatniego sprzężenia zwrotnego, ponieważ wiadomo, że zasady te zmieniają profil pracy, a co za tym idzie, również wzrasta wskaźnik pozytywnej emocjonalności.
Dobry pracownik to pracownik dobrze motywowany wewnętrznie i chyba każdy się ze mną zgodzi. Ten rodzaj motywacji nie tylko sprzyja kreatywności, ale również sprawia, że łatwiej angażujemy się w daną aktywność. Każdy z nas jest inny, mamy różne potrzeby – dlatego też to, co będzie stanowić naszą wewnętrzną motywację, jest bardzo indywidualne. Nawet kiedy cel jest ten sam. Zatem zachęcam do refleksji nad własnymi źródłami motywacji.
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
