Wdzięczni ludzie to szczęśliwi ludzie
- Szczegóły
- Utworzono: 06 sierpnia 2014
- Katarzyna Sanna
Szczęście zdaje się dla nas jedną z podstawowych wartości. Nic więc dziwnego, że wszyscy go poszukujemy i każdy ma też inną koncepcję, jak je zdobyć. Czy można w łatwy i prosty sposób zwiększyć swój poziom zadowolenia z życia?
Szczęście własne czy najbliższych jest dla wielu ludzi najważniejszą wartością. Trudno się temu zresztą dziwić, bo - jak głosi wiele badań - ludzie szczęśliwi nie tylko cieszą się lepszym zdrowiem i dłużej żyją, ale również bardziej im się powodzi, są bardziej produktywni, mają więcej przyjaciół, są bardziej usatysfakcjonowani z różnych aspektów swojego życia społecznego, chętniej pomagają innym i umieją uszczęśliwiać otaczających ich ludzi. Nic więc dziwnego, że każdy na swój sposób poszukuje dróg, by zwiększyć swój dobrostan. Metod jest oczywiście wiele - niektórzy wierzą, że kluczem do szczęścia jest rodzina, inni sądzą, że dobra materialne, jeszcze inni, że szczęście to stan ducha, niezależny od zewnętrznych czynników.
Według definicji psychologicznych, na poczucie szczęścia składają się takie elementy, jak doświadczenie radości i zadowolenia wraz z poczuciem, że własne życie jest dobre, sensowne i wartościowe. Inaczej mówiąc, ludzie szczęśliwi to tacy, którzy lubią swoje życie. Według badań światowych oraz polskich, ludzie generalnie pozytywnie oceniają swój dobrostan – za raczej szczęśliwych uznaje się mniej więcej 80% mieszkańców świata, niezależnie od szerokości geograficznej, narodowości, sytuacji ekonomicznej. Nie mniej jednak pozostaje 20% ludzi, których można scharakteryzować jako wybitnie szczęśliwych lub nieszczęśliwych. Co zatem wpływa na to, że różnimy się między sobą pod względem subiektywnego zadowolenia z własnego życia?
Jedną z teorii starającą się wyjaśnić to zjawisko jest formuła zwana „wzorem szczęścia”, według której poziom doświadczanego przez ludzi szczęścia zależy w 50% od ich osobowości, w 40% od ich aktywności, a w 10% od warunków, w jakich żyją. W przypadku bardzo złych warunków siła tego czynnika rośnie. Okazuje się zatem, że prawdziwe jest stwierdzenie, że szczęścia można szukać, tylko trzeba wiedzieć jak. Sonia Lubomyrsky, światowej sławy badaczka tego zagadnienia, wraz z Kenem Sheldonem wytypowała 12 różnych czynności, które mogą przyczyniać się do zwiększania poziomo zadowolenia z życia. Wśród nich znalazło się okazywanie wdzięczności.
Wdzięczność można opisać jako zbiór pozytywnych uczuć i myśli wyrażających docenienie czyjegoś daru, zachowania, wyrażanie uznania, życzliwości wobec darczyńcy oraz pragnienie zrobienia czegoś na jego rzecz, odwdzięczenia się. Doświadczaniu wdzięczności towarzyszą przede wszystkim pozytywne emocje takie jak: radość, zadowolenie, miłość, troska i wiele innych. Ponadto wdzięczność obok empatii czy współczucia należy do rodziny tak zwanych emocji złożonych, które łączy fakt, że są źródłem działania na rzecz innych ludzi. Może być również traktowana jako emocja moralna.
Eufrozyna Gruszecka w swoich badaniach nad wdzięcznością postanowiła zbadać, jaki jest związek pomiędzy skłonnością do doświadczania i okazywania wdzięczności a zadowoleniem z życia. Autorka postawiła trzy hipotezy: 1/ im częściej okazujemy bądź doświadczamy wdzięczności, tym większe jest nasze zadowolenie z życia, 2/ ilość i jakość więzi z ludźmi jest pozytywnie związana z okazywaniem i doświadczeniem wdzięczności, 3/ im częściej doświadczamy bądź okazujemy wdzięczność, tym większe jest nasze zaufanie do ludzi.
Wyniki badań potwierdziły, że nasza wdzięczność wobec innych związana jest z naszym dobrostanem psychicznym – szczególnie w przypadku wdzięczności okazywanej wśród badanych zauważono znacznie wyższą pozytywną ocenę własnego życia w przeszłości, większą radość z życia oraz pozytywną jego ocenę jako całości. Wdzięczność sprzyja lepszym relacjom z innymi ludźmi oraz większemu zaufaniu wobec nich.
Jak pokazują powyższe badania, dróg do szczęścia można szukać poprzez doświadczanie pozytywnych emocji, między innymi za pośrednictwem wdzięczności. Jej wyrażanie jest źródłem powstawania stanów, które nie tylko wpływają na odczuwalny poziom szczęścia, ale pełnią również funkcję ochronną dla rozwoju różnego rodzaju zaburzeń, zarówno somatycznych, jak i psychicznych. Jak twierdzi J. Czapiński, najważniejszym dla Polaków wyznacznikiem szczęścia jest liczba posiadanych przyjaciół. W tym kontekście warto zatem pamiętać, że wdzięczność ma charakter więziotwórczy.
Artykuł ukazał się w: Psychologia Społeczna
Bądź na bieżąco! Zapisz się na nasz newsletter! (dodatkowo otrzymasz eBooka "Iluzje codzienności")
