Zestresowane niemowlęta
- Szczegóły
- Utworzono: 01 czerwca 2013
- Marta Obojska
Najświeższe doniesienia z badań sugerują, iż biorąc pod uwagę reakcję niemowlęcia na przerażającą sytuację, w której się znalazło, jesteśmy w stanie przewidzieć, czy istnieje u niego ryzyko wystąpienia zaburzeń w jego późniejszym życiu. W szczególności naukowcy odkryli, że niemowlęta w wieku 1 roku, które pociły się mniej w odpowiedzi na przerażające sytuacje, wykazywały większą agresję fizyczną i słowną w wieku lat trzech.
U rodziców niemowląt często można zaobserwować lęk, z jakim odnoszą się oni do przyszłości swoich malutkich jeszcze dzieci. Jakie będą one w przyszłości? Czy gdy staną się starsze, nie będą stwarzać problemów wychowawczych?
Nad tematem postanowili pochylić się psycholodzy z Uniwersytetu w Cardiff. Prof. Stephanie van Goozen wraz z zespołem postawili hipotezę, według której u agresywnych dzieci mogą nie występować tak silne emocje związane z niebezpiecznymi sytuacjami, jak u ich mniej agresywnych rówieśników. Ponieważ wykazują one słabszą reakcję na strach, są bardziej skłonne do podejmowania antyspołecznych zachowań. Swoje badania zadecydowali oprzeć na stopniu potliwości u dzieci, mierzonej za pomocą aktywności przewodnictwa skóry (SCA). Naukowcy postanowili sprawdzić, czy są w stanie zaobserwować u rocznych dzieci związek pomiędzy niskim współczynnikiem SCA a zachowaniami agresywnymi. Do nóg 70 badanych niemowląt podłączone zostały elektrody, które rejestrowały ich przewodnictwo skóry w trakcie spoczynku, w odpowiedzi na głośną muzykę oraz po spotkaniu z przerażającym, zdalnie sterowanym robotem. Do badania zostały włączone również raporty spisywane przez mamy badanych dzieci na temat ich późniejszych agresywnych zachowań w wieku lat 3.
Wyniki opublikowane na łamach Psychological Science wskazały, że niemowlęta z niższym SCA mierzonym w spoczynku oraz podczas spotkania z robotem, w wieku 3 lat były bardziej agresywne zarówno fizycznie, jak i werbalnie. Interesującym był fakt, iż SCA był jedynym czynnikiem w badaniu, który pozwalał przewidzieć późniejszą agresję dzieci. Wbrew oczekiwaniom wielu psychologów rozwojowych, którzy twierdzą, że najlepszym źródłem informacji na temat dzieci są ich własne matki, zaprezentowane przez nie raporty o temperamencie dzieci, nie były w stanie przewidzieć ich agresji w dwa lata później. Czytelnym predyktorem były natomiast fizjologiczne miary SCA wykonywane we wczesnym dzieciństwie.
Powyższe badania mają istotne znaczenie przy strategiach interwencji. Dzięki nim możliwe stanie się wczesne wykrycie i określenie ryzyka wystąpienia problematyczych zachowań u dzieci na długo przed tym, zanim staną się one zauważalne. Mogą również mieć swój wkład we wdrażania u skutecznych programów profilaktycznych. W ich konsekwencji mogą ulec zmniejszeniu zarówno psychologiczne, jak i ekonomiczne koszty zachowań antyspołecznych dla społeczeństwa.
Erika Baker, Katherine H. Shelton, Eugenia Baibazarova, Dale F. Hay, and Stephanie H. M. van Goozen, 2013. “Low Skin Conductance Activity in Infancy Predicts Aggression in Toddlers 2 Years Later” Psychological Science.