Śpiew w rytmie naszych serc
- Szczegóły
- Utworzono: 01 października 2013
- Marta Obojska
Wspólne śpiewanie jest doświadczeniem przynoszącym wiele emocji. Zarówno dla członków kościelnych chórów, jak i dla drużyn piłkarskich – wzniesienie głosów w jednym rytmie sprawia, że czują się ściślej ze sobą związani.
Według badań opublikowanych w Journal of Neuroscience Frontiers, kiedy członkowie chóru wspólnie wykonują utwór, tętna ich serc synchronizują się. Zespół szwedzkich naukowców z Sahlgrenska Academy at University of Gothenburg, kierowany przez Björn Vickhoff, badający skutki zdrowotne dla członków chóru odkrył, że synchronizacja może wytworzyć poczucie spokoju, podobne do tego, jaki przynoszą treningi jogi.
Celem badania było znalezienie nowych form, w których muzyka może być stosowana do celów medycznych, przede wszystkim w ramach rehabilitacji i profilaktyki zdrowotnej. W eksperymencie wzięło udział 15 zdrowych osób różnej płci, w wieku 18 lat. Poproszeni zostali o to, aby zaśpiewali trzy utwory o różnej strukturze. W pierwszym zadaniu mieli nucić pojedynczy dźwięk i oddychać wtedy, kiedy potrzebowali. W zadaniu drugim śpiewali hymn, bez podanej informacji dotyczącej oddychania. Ostatnie zadanie obejmowało wykonanie powolnej mantry oraz oddychania jedynie pomiędzy jej frazami. Każde zadanie trwało po 5 minut, z minutową przerwą na oddech, podczas której wydawane były instrukcje do kolejnego zadania. Podczas badania zostały zarejestrowane pulsy chórzystów. Naukowcy odkryli, że bicie serca każdego śpiewaka było związane z rodzajem melodii, jej tempem oraz strukturą muzyczną utworu. Podczas nucenia, wykonywania hymnu oraz mantry członkowie chóru zmieniali synchronizację oddechów. Hymn wymagał zachowania najbardziej sztywnego wzorca oddychania, umożliwiając uczestnikom odetchnąć jedynie pod koniec fraz muzycznych. Ich tętno było wtedy w największej harmonii.
W osobnym eksperymencie, w ten sam sposób przebadano kolejnych pięć osób, wykorzystując do tego celu bardziej zaawansowaną aparaturę. Zebrano zapisy dotyczące tętna, oddechu, temperatury i przewodnictwa skóry oraz informacje o tym, w jaki sposób połączone są ze sobą: struktura utworu, oddychanie oraz zmienność rytmu serca.
Według dra Vickhoffa, sytuacja przedstawia się następująco: długi nerw, zwany nerwem błędnym, ciągnący się od pnia mózgu w dół ciała, wpływa na serce oraz inne narządy. Wydychanie aktywuje go, co spowalnia pracę serca. Jeżeli więc oddechy grupy są zsynchronizowane, również ich serca będą bić w podobnym rytmie.
Ponieważ śpiew może pomóc kontrolować oddychanie oraz bicie serca, badacze są zdania, iż wyniki badania mogą mieć swój wkład w medycynę. Starsi ludzie oraz ci, którzy są pod wpływem stresu, zwykle mają problemy związane z rytmiczną pracą serca, co jest znakiem gorszego zdrowia. Ich serca posiadają mniejsze możliwości dostosowywania się do zmieniających się potrzeb organizmu. Według muzyka, Åströma Rickarda, współpracującego przy badaniu, jednak struktura muzyczna utworu przynosi bardziej spójny wzorzec zmian rytmu serca.
Ujednolicone tętno jest nie tylko symboliczne, ma prawdziwe, emocjonalne skutki. Nerw błędny, który wpływa na serce, jest pomocny przy odczuwaniu pobudzenia lub spokoju.
Naukowcy są zdania, że za wcześnie jest jeszcze na potwierdzenie długoterminowych efektów zdrowotnych. Badanie zostało wykonane na bardzo małej próbie i wymaga powtórzenia.
Więcej:
“Music structure determines heart rate variability of singers”, BjörnVickhoff, HelgeMalmgren, Rickard Åström, Gunnar Nyberg, Seth-ReinoEkström, Mathias Engwall, Johan Snygg, Michael Nilsson and Rebecka Jörnsten, Frontier, July 2013