Chmiel dopalaczem funkcji poznawczych
- Szczegóły
- Utworzono: 01 grudnia 2014
- Marta Obojska
Kiedy myślisz o piwie, to niekoniecznie pierwszym skojarzeniem jest poprawianie swoich funkcji poznawczych. Jeżeli kiedykolwiek zastanawiałeś się nad wpływem chmielu na Twoje zdolności analizowania i badanie otaczającego Cię świata, to prawdopodobnie to, do czego dochodziłeś, zdecydowanie różniło się od najnowszych odkryć naukowców.
W najnowszym badaniu mającym na celu poprawę funkcji poznawczych u młodych myszy użyto typu flawonoidów (Xanthohumol), który znaleźć można w chmielu czy piwie. Czy rzeczywiście może on poprawić funkcje poznawcze?
Badanie zostało właśnie opublikowane w Behavioral Brain Research przez naukowców z Linus Pauling Institute oraz College of Veterinary Medicine z Oregon State University. Linus Pauling Institute na OSU jest światowym liderem w badaniu mikroelementów i ich roli w promowaniu optymalnego zdrowia i zapobiegania oraz leczenia chorób. Główne obszary badań instytutu obejmują choroby serca, nowotwory, starzenie się i choroby neurodegeneracyjne. Poniższe badanie stanowi kolejny krok w kierunku zrozumienia, a ostatecznie zmniejszenia problemu pogarszającej się pamięci, która następuje wraz z wiekiem u wielu gatunków ssaków – w tym u ludzi.
Flawonoidy to występujące w roślinach związki, które często nadają im kolor. Badanie ich – czy to w jagodach, ciemnej czekoladzie, czy czerwonym winie – wzrosło w ostatnich latach ze względu na ich oczywiste korzyści żywieniowe, w kwestiach, począwszy od raka do zapalenia lub choroby układu krążenia. Kilka z nich, jak wykazano, okazało się równie ważne dla funkcji poznawczych.
Przedmiotem szczególnego zainteresowania naukowców był Xanthohumol – ze względu na jego możliwą wartość w leczeniu syndromu metabolicznego, stanu powiązanego z otyłością, wysokim ciśnieniem krwi oraz innymi problemami, włączając w nie deficyty pamięci związane ze starzeniem się. Związek ten z powodzeniem stosowano w modelu otyłości u szczurów, w celu obniżenia masy ciała oraz stężenia cukru we krwi.
W powyższym badaniu użyto dawek Xanthohumolu, które znacznie przewyższały te, które można uzyskać za pomocą zwykłej diety. Młode oraz stare myszy były karmione pokarmem wzbogaconym o Xanthohumol przez 8 tygodni. U młodych zwierząt taki zabieg zwiększał ich zdolności do przystosowania się do zmian w środowisku. Tą elastyczność poznawczą badano za pomocą specjalnie do tego celu zbudowanego labiryntu.
„Naszym celem było ustalenie, czy Xanthohumolu może mieć wpływ na proces, który nazywany jest palmitylacją (palmitoylation) – który jest normalnym procesem biologicznym, jednakże u starszych zwierząt może stać się szkodliwym”, mówi Daniel Zamzow, były doktorant OSU, a obecnie wykładowca na University of Wisconsin/Rock County.
„Xanthohumol może przyspieszyć metabolizm, zredukować kwasy tłuszczowe w wątrobie oraz, przynajmniej u młodych myszy, przyczynić się do zwiększenia elastyczności funkcji poznawczych – mówi Zamzow. – Niestety nie obniża on palmitylacji u starszych zwierząt, nie poprawia również ich zdolności uczenia się czy ich wydajności poznawczej, przynajmniej nie w dawce, która została im zaaplikowana”.
Kathy Magnusson, profesor na wydziale nauk biomedycznych OSU, główna badaczka z ramienia Linus Pauling Institute oraz autorka badania, ogłosiła, że Xanthohumol, tak jak i pozostałe flawonoidy, nadal pozostanie pod szczególną obserwacją ze względu na swoje właściwości biologiczne.
„Ten oraz pozostałe flawonoidy mogą posiadać funkcję optymalnej zdolności do tworzenia pamięci – mówi Magnusson. – Część z tego, co powyższe badanie sugeruje, to to, aby rozpocząć przyjmowanie składników odżywczych na wczesnym etapie życia, aby uzyskać pełne korzyści ze zdrowego odżywiania”.
Równie istotnym do odnotowania jest fakt, że dawka użytego w badaniu Xanthohumolu była możliwa do podawania tylko z suplementami. Jako bardzo rzadki mikroelement, jedynym normalnym jego źródłem mógłby być chmiel używany przy produkcji piwa, a człowiek musiałby wypić 2000 litrów piwa dziennie, aby osiągnąć używaną w badaniu dawkę Xanthohumolu.
W tym oraz innych badaniach profesor Magnusson skupia się przede wszystkim na dwóch podjednostkach receptora NMDA, zwanego GluN1 i Glu2B. Ich spadek z wiekiem zdaje się być powiązany z obniżającą się zdolnością do tworzenia oraz szybkiego wydobywania pamięci.
Naukowcy zauważyli w swoim raporcie, że u ludzi wielu dorosłych zaczyna doświadczać deficytów pamięci około 50 r. ż., zaś niektóre aspekty poznania zaczynają słabnąć około czterdziestki.
Badania były wspierane przez National Institutes of Health.
Więcej:
- Daniel R. Zamzow, Valerie Elias, LeeCole L. Legette, Jaewoo Choi, J. Fred Stevens, Kathy R. Magnusson. Xanthohumol improved cognitive flexibility in young mice. Behavioural Brain Research, 2014; 275: 1 DOI: 10.1016/j.bbr.2014.08.045