Nie jesteśmy traktowani na równi!
- Szczegóły
- Utworzono: 21 kwietnia 2015
- Aleksandra Dymanus - Gaudyn
Czy można zrozumieć dobre samopoczucie człowieka na zasadzie sprawiedliwości społecznej? Jednym z najbardziej złożonych wyzwań, z którymi mamy do czynienia w dwudziestym pierwszym wieku, jest walka z nierównościami, coraz bardziej doświadczanymi przez człowieka.
Nierówności w dziedzinie zdrowia i dobrego samopoczucia są ściśle powiązane z warunkami życia społeczności. Mimo że osiągnięcie bardziej sprawiedliwego społeczeństwa wymaga zmiany systemowej, należy zidentyfikować działania ukierunkowane na grupy, które są bardziej narażone na przejawy nierówności społeczne. Psychologia wspólnoty obejmuje jedną z jej podstawowych zasad, jest zwolennikiem zmiany społecznej poprzez wzmocnienie niekorzystnych sytuacji, takich jak dzieci i młodzieży żyjących w ubóstwie, kobiet cierpiących z powodu przemocy, osób niepełnosprawnych i osób starszych imigrantów. Celem jest zapewnienie możliwości większej kontroli nad zasobami potrzebnymi dla ich dobrego samopoczucia i dobrobytu.
Dobre samopoczucie rozumiane jest jako proces osobistych i społecznych osiągnięć. Wartości samostanowienia, rozwoju osobistego i zdrowia prowadzą do realizacji potrzeb osobistych (np. kontroli, autonomii). Relacyjne potrzeby (np. tożsamość, połączenie, przyjęcie, wzajemnej rozliczalności) kierowane są przez wartości szacunku dla ludzkiej różnorodności. Natomiast na poziomie wspólnotowym potrzeba poczucia wspólnoty, bezpieczeństwa gospodarczego, dostępu do usług społecznych i zdrowotnych są inspirowane przez wartości sprawiedliwości społecznej. W konsekwencji dobre samopoczucie jest ściśle związane z mocą. Moc odnosi się do dostępu do zasobów materialnych i psychospołecznych, a także do systemu regulacji społecznej, która pozwala na możliwość i zdolność do osiągnięcia dobrego samopoczucia.
Światowa Organizacja Zdrowia , WHO (ang. World Health Organization) – organizacja działająca w ramach ONZ, dąży do znacznej poprawy zdrowia i dobrobytu ludności, zmniejszenia nierówności w zakresie zdrowia, wzmocnienia zdrowia publicznego oraz zapewnienia sprawiedliwych, trwałych i wysokiej jakości systemów opieki zdrowotnej.
Jednakże aby osiągnąć ten cel, potrzeba społeczeństwa, które:
- zapewni każdemu dziecku najlepszy start w życiu
- zapewni dość opłacanych miejsc pracy dla wszystkich
- zapewni zdrowy styl życia dla wszystkich
- wzmocni wpływ programów promocji zdrowia i profilaktyki choroby
- oraz zapewni rozwój zdrowych wspólnot.
Badania Genkova i współpracowników opisują przejścia migrujących starszych rosyjskich imigrantów w Stanach Zjednoczonych. Ta grupa jest uprzywilejowana ze statusu uchodźcy, o wysokiej pozycji gospodarczej i wysokiego poziomu wykształcenia. Istnieją również pewne przepisy prawne, które dają im specjalne korzyści. Powszechnie jednak przyjmuje się, że aby być akceptowanym i uznanym członkiem struktury społecznej w społeczeństwie przyjmującym, przybysze muszą rozwijać współistotne kompetencje w zakresie dziedzictwa i kultury gospodarzy. Jednak obecny sentyment anty-imigrantów, który dominuje w amerykańskim społeczeństwie, i trudności w dostosowaniu się do nowych norm i wartości oraz do uczenia się nowego języka narażają ich na sytuacje dyskryminacji i nierówności. Badanie pokazuje zatem, że pokonywanie nierówności w dziedzinie zdrowia i dobrego samopoczucia idzie w parze z projektowaniempolityki publicznej, która jest zdolna do rozpoznawania i legitymizacji nowych obywateli, bez narzucania strategie akulturacji.
Inne badania dotyczyły pomocy poszukiwania nierówności wśród kobiet Latina doświadczających przemocy interpersonalnej w Stanach Zjednoczonych . Badania pokazują, w jaki sposób czynniki społeczno-kulturowe i status imigracyjny odgrywają fundamentalną rolę w prawdopodobieństwie tych kobiet domagających się wsparcia. Prawdopodobieństwo jest zmniejszone, jeśli nie spodziewają się uzyskać skutecznej pomocy. Ich wyniki podkreślają, po raz kolejny, znaczenie usługpublicznych, które muszą być wrażliwe na potrzeby i cechy społeczno-kulturalne mniejszości narodowych.
De Freitas, García-Ramírez, Aambø i Buttigieg opisali, jak badania psychologii wspólnoty pomagają przekształcić politykę zdrowotną, tak aby uczynić ją bardziej sprawiedliwą i sprzyjającą włączeniu społecznemu. Przeanalizowano zagadkę tworzenia bardziej zrównoważonego systemu opieki zdrowotnej, przy jednoczesnym zwiększeniu dostępności i jakości świadczonych usług. Oba badania ujawniają, jak wiele warstw władzy, które nakładają się w systemach opieki zdrowotnej, przyczyniają się do utrwalania nierówności zdrowotnych, i sugerują, że psychologia wspólnoty może rzucić światło na te problemy poprzez przyjęcie strategii, która ma na celu dać głos i włączyć perspektywy wszystkich zainteresowanych stron. Ponadto psychologia wspólnoty zainspirowała działania mające na celu uruchomienie Zielonego Przylądka Imigrantów do rozwoju usług dostosowanych do ich potrzeb. W Norwegii pozwala na rozwój społeczno-politycznych podmiotów biorących udział w inicjatywach uczestnictwa w centrum promocji zdrowia w Oslo. Wspieranie koalicji wśród dostawców usług, naukowców i społeczności migracyjnej w Hiszpanii umożliwiło wszystkim nabycie zdolności do promowania karmienia piersią wśród imigracyjnych kobiet o niskich dochodach.
Jak wspomniano na wstępie, celem Światowej Organizacji Zdrowia WHO jest zapewnienie każdemu dziecku najlepszego startu w życiu, poprzez zapewnienie wszystkim dzieciom i młodzieży możliwości poprawy ich jakości życia. W dokumencie Better Beginnings, Better Futures autorstwa Kathleen Worton przedstawiona jest inicjatywa wczesnego dzieciństwa, która skupia się na promowaniu zdrowego rozwoju dzieci i rodzin w trudnej sytuacji materialnej. Jest to doskonały przykład wszechstronnej inicjatywy koncentrującej się na pokonywaniu nierówności, których pomyślność jest inspirowana zasadami psychologii wspólnoty. Inicjatywa ta stwarza uczestnictwo w życiu społecznym, umiejętności, wiedzy i ustawień przywódców społecznych. To koncentruje się na realizacji długoterminowych zmian społecznych, starając się utrzymać jakość usług oraz ochronę zmian polityki i praktyk, które wspierają zdrowe rodziny i społeczności.
Kolejne badania pod okiem Balcazar, Kuchak, Dimpfl, Sariepella i Alvarado przedstawiają rozwój i ocenę programu wspierania rozwoju gospodarczego mniejszości etnicznych młodzieży z niepełnosprawnością - jedną z najbardziej marginalizowanych grup, która jest najbardziej oddalona od rynku pracy w USA. Ich marginalizacja odbywa się ze względu na ich rasę, niepełnosprawność wrodzoną oraz, w niektórych przypadkach, ze względu na ich niepełnosprawność nabytą, np. w wyniku przemocy ulicznej. Osoby te nie mają możliwości zatrudnienia bez pomocy programu, który oferuje zasoby, wiedzę i wsparcie. Tworzenie małych przedsiębiorstw korzystających z modelu własności spółdzielczej zaproponowano również jako środek do zwiększenia liczby osób niepełnosprawnych, które mogą stać się wydajne ekonomicznie, i zmniejszyć ich zależność od dotacji rządowych.
Pomaganie społeczności żyć z dnia na dzień, w celu wzmocnienia ich krytycznego myślenia i budowaniu dobrobytu wśród ludzi, których sytuacja utrudnia im uznanie własnego potencjału do wyzwolenia i szczęścia, może być przytłaczającym zadaniem. Mówi się często, że w dobrej wierze działania mogą przyczynić się do utrwalenia marginalizacji. Idąc słowami głoszonymi przez Światową Organizację Zdrowia, rzeczywiste zrozumienie charakteru problemów związanych z nierównościami w dziedzinie zdrowia i dobrego samopoczucia zakłada radykalne zmiany i w ten sposób powinno podchodzić się do problemu.
Na podstawie:
-
http://psychosocial-intervention.elsevier.es/en/editorial-comment-community-psychology-contributions/articulo/90339216/#.VTFxEJVFDIU